- Friday, September 12, 2025
By empowering criminal gangs and weaponizing aid provision, Netanyahu seeks to fracture the Strip into rival fiefdoms — allowing only chaos to reign.
របៀបដែលអ៊ីស្រាអែលជាវិស្វកម្មការដួលរលំសង្គមរបស់ហ្គាហ្សា
Since late 2024, Gaza has undergone a transformation that defies traditional frameworks of war or occupation. What is unfolding is not mere military conquest but engineered disintegration — one in which Israel actively cultivates Gaza’s collapse by empowering criminal militias, fragmenting authority, and dismantling every pillar of Palestinian social infrastructure.
At the center of this unraveling stands Yasser Abu Shabab, a 32-year-old Rafah native of Bedouin descent. Once imprisoned by Hamas on charges of narcotics trafficking, Abu Shabab now leads the “Popular Forces” (al-Quwat al-Shaabiya), a militia operating with open Israeli backing in Rafah in the southern Gaza Strip. Publicly, he postures as a provider of order and protector of humanitarian aid; in reality, he is the linchpin of a proxy war to replace governance with warlordism and clan-based coercion.
Abu Shabab’s rise is no accident. Prime Minister Benjamin Netanyahu has admitted to “activating powerful clans in Gaza” to counter Hamas, as corroborated by former right-wing Israeli Defense Minister Avigdor Lieberman, as well as media investigations showing his militia operating in Israeli-controlled zones, armed with AK-47s seized from Hamas and redistributed with the approval of Israel’s security cabinet.
Another critical piece of this strategy emerged in March with the U.S.-backed Gaza Humanitarian Foundation (GHF), a privatized aid consortium ostensibly designed to bypass Hamas in aid provision. Instead, it has become an instrument of control, routing humanitarian supplies through militias like Abu Shabab’s, with access ultimately contingent on biometric registration and political vetting.
GHF’s credibility collapsed quickly. Within days of beginning operations, its CEO resigned, citing violations of humanitarian principles, while a Swiss NGO asked authorities to investigate the organization. Critics within the Israeli government accused GHF of being a Mossad front, with Lieberman condemning what he called “the waste of hundreds of millions of dollars [in Israeli taxpayers’ money].”
On the ground, GHF’s aid distribution sites have resembled concentration camps: gaunt civilians penned behind barricades in the baking sun, watched by armed contractors in American tactical gear. At the center of it all stood Abu Shabab, clad in fresh fatigues and flanked by propaganda banners proclaiming his new “anti-terror force.” His social media channels, now in Arabic and English, proclaim the group a “voice of truth against terrorism for a safe homeland.”
The lesson of Abu Shabab’s role in the GHF is clear: Israel’s goal is not to govern Gaza, or even to eliminate Hamas, but simply to ensure no one else takes over. By fracturing the territory into rival fiefdoms controlled by power-hungry clans and criminal gangs, Israel dismantles the possibility of a unified political resistance to its genocide. And just as importantly, the result of Gaza’s social disintegration would be to further inhibit any possibility of a Palestinian future in the enclave — and to drive more Gazans to leave.
‘We’re handing weapons to criminals and felons’
Israel’s attempts to leverage local collaborators are not new. For over a century, Zionist and later Israeli authorities have cultivated alliances with peripheral groups, from Druze communities and Bedouin tribes, to the West Bank’s “Village Leagues” in the 1980s. From the outset, the target was paralysis, rather than long-term stability, and that remains the case today: a fragmented, warlord-controlled Gaza cannot resist, rebuild, or demand justice.
Now, the brutality of this strategy in Gaza is compounded by siege and famine. “In November 2024, the average daily food intake for Gazans had already dropped to between 187 and 454 grams per person,” a humanitarian worker with the IHH Humanitarian Relief Foundation, a Turkish aid organization, told +972. “That was already catastrophic. Now, the crisis is even worse: Bakeries are closing due to lack of flour, which now sells for 1,500 shekels [$425] for a 25-kilogram [55 lbs] sack.”
Israeli authorities claim they allow “a basic amount of food” to prevent starvation. The IHH worker rejected this outright: “This is not about preventing starvation,” he said. “It’s about keeping people just alive enough [without being able] to resist.”
Gazans’ suffering, he continued, is being compounded by deliberate attacks on humanitarian infrastructure. Since October 2023, over 1,513 aid workers have been killed by Israel, according to a statement by Gaza’s Government Media Office issued in April 2025. On May 25, a joint IHH-World Food Programme distribution site was bombed, and five staff were killed. “We had shared the location in advance with the proper channels,” he said. “It made no difference.”
Aerial bombardment isn’t the only tool used by Israel to exacerbate Gaza’s humanitarian catastrophe. Extortion is now an integral part of the system. “We have aid trucks waiting at the border that Israel has technically approved for entry. But when we try to move them, they’re being blocked,” the IHH worker explained. “Smugglers from Abu Shabab’s gang demand NIS 45,000 [$12,000] per truck to let them pass.”
ចាប់តាំងពីចុងឆ្នាំ 2024 មក ហ្គាហ្សាបានឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្តូរដែលប្រឆាំងនឹងក្របខ័ណ្ឌប្រពៃណីនៃសង្រ្គាម ឬការកាន់កាប់។ អ្វីដែលកំពុងលាតត្រដាង មិនមែនគ្រាន់តែជាការសញ្ជ័យខាងយោធាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែការបែកបាក់គ្នាដោយវិស្វកម្ម ដែលអ៊ីស្រាអែលបានបណ្តុះយ៉ាងសកម្មនូវការដួលរលំនៃតំបន់ហ្គាហ្សា ដោយផ្តល់អំណាចដល់កងជីវពលឧក្រិដ្ឋជន អាជ្ញាធរបំបែក និងរុះរើរាល់សសរស្តម្ភនៃហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសង្គមប៉ាឡេស្ទីន។
នៅចំកណ្តាលនៃការស្រាយបំភ្លឺនេះ ឈរឈ្មោះ Yasser Abu Shabab អាយុ ៣២ឆ្នាំ Rafah មានដើមកំណើតមកពី Bedouin។ នៅពេលដែលត្រូវបានចាប់ដាក់គុកដោយក្រុមហាម៉ាស់ លើការចោទប្រកាន់ពីបទជួញដូរគ្រឿងញៀន ឥឡូវនេះ Abu Shabab ដឹកនាំ “កងកម្លាំងពេញនិយម” (al-Quwat al-Shaabiya) ដែលជាកងជីវពលដែលប្រតិបត្តិការដោយមានការគាំទ្របើកចំហរបស់អ៊ីស្រាអែលនៅ Rafah ភាគខាងត្បូង Gaza Strip ។ ជាសាធារណៈ គាត់ដាក់តួនាទីជាអ្នកផ្តល់សណ្តាប់ធ្នាប់ និងអ្នកការពារជំនួយមនុស្សធម៌។ តាមពិតទៅ គាត់គឺជាឈ្នាន់នៃសង្រ្គាមប្រូកស៊ី ដើម្បីជំនួសការគ្រប់គ្រងដោយរបបមេទ័ព និងការបង្ខិតបង្ខំផ្អែកលើត្រកូល។
ការកើនឡើងរបស់ Abu Shabab មិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ។ នាយករដ្ឋមន្រ្តី Benjamin Netanyahu បានសារភាពថា “ធ្វើឱ្យក្រុមអ្នកមានអំណាចនៅក្នុងតំបន់ Gaza” ប្រឆាំងនឹងក្រុមហាម៉ាស់ ដូចដែលបានបញ្ជាក់ដោយអតីតរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិអ៊ីស្រាអែលស្តាំនិយម Avigdor Lieberman ក៏ដូចជាការស៊ើបអង្កេតប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដែលបង្ហាញពីកងជីវពលរបស់គាត់ដែលកំពុងប្រតិបត្តិការនៅក្នុងតំបន់ដែលគ្រប់គ្រងដោយអ៊ីស្រាអែល ប្រដាប់ដោយកាំភ្លើង AK-47 រឹបអូសពីក្រុមហាម៉ាស និងបានបែងចែកឡើងវិញនូវគណៈរដ្ឋមន្ត្រីសន្តិសុខរបស់អ៊ីស្រាអែល។
បំណែកដ៏សំខាន់មួយទៀតនៃយុទ្ធសាស្រ្តនេះបានលេចចេញនៅក្នុងខែមីនាជាមួយនឹងមូលនិធិមនុស្សធម៌ Gaza ដែលគាំទ្រដោយសហរដ្ឋអាមេរិក (GHF) ដែលជាសម្ព័ន្ធជំនួយឯកជនដែលត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីជៀសផុតពីក្រុមហាម៉ាស់នៅក្នុងការផ្តល់ជំនួយ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាបានក្លាយជាឧបករណ៍នៃការគ្រប់គ្រង ដោយបញ្ជូនការផ្គត់ផ្គង់មនុស្សធម៌តាមរយៈកងជីវពលដូចជា Abu Shabab’s ជាមួយនឹងការចូលប្រើប្រាស់ចុងក្រោយទាក់ទងនឹងការចុះឈ្មោះជីវមាត្រ និងការពិនិត្យនយោបាយ។
ភាពជឿជាក់របស់ GHF បានដួលរលំយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃនៃការចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការ នាយកប្រតិបត្តិរបស់ខ្លួនបានលាលែងពីតំណែង ដោយលើកឡើងពីការរំលោភលើគោលការណ៍មនុស្សធម៌ ខណៈដែលអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលស្វីសបានស្នើឱ្យអាជ្ញាធរស៊ើបអង្កេតអង្គការនេះ។ អ្នករិះគន់នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលអ៊ីស្រាអែលបានចោទប្រកាន់ GHF ថាជារណសិរ្ស Mossad ដោយ Lieberman បានថ្កោលទោសអ្វីដែលគាត់ហៅថា “ការខ្ជះខ្ជាយរាប់រយលានដុល្លារ [ជាប្រាក់របស់អ្នកបង់ពន្ធរបស់អ៊ីស្រាអែល]” ។
នៅលើដី កន្លែងចែកចាយជំនួយរបស់ GHF មានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងជំរុំប្រមូលផ្តុំ៖ ជនស៊ីវិលដែលមានសភាពទ្រុឌទ្រោមដែលសរសេរនៅពីក្រោយរបាំងនៅក្នុងព្រះអាទិត្យដុតនំ មើលដោយអ្នកម៉ៅការប្រដាប់អាវុធនៅក្នុងឧបករណ៍យុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិក។ នៅចំកណ្តាលវាទាំងអស់ឈរ Abu Shabab ស្លៀកពាក់អស់កម្លាំងស្រស់ៗ និងនៅខាងមុខដោយបដាឃោសនាដែលប្រកាស “កម្លាំងប្រឆាំងភេរវកម្ម” ថ្មីរបស់គាត់។ បណ្តាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមរបស់គាត់ឥឡូវនេះជាភាសាអារ៉ាប់ និងភាសាអង់គ្លេស ប្រកាសក្រុមនេះថាជា “សំឡេងនៃសេចក្តីពិតប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម ដើម្បីមាតុភូមិប្រកបដោយសុវត្ថិភាព”។
មេរៀននៃតួនាទីរបស់ Abu Shabab នៅក្នុង GHF គឺច្បាស់ណាស់៖ គោលដៅរបស់អ៊ីស្រាអែលគឺមិនមែនដើម្បីគ្រប់គ្រងតំបន់ Gaza ឬសូម្បីតែលុបបំបាត់ក្រុម Hamas ប៉ុន្តែគ្រាន់តែដើម្បីធានាថាគ្មានអ្នកណាម្នាក់មកជំនួសនោះទេ។ ដោយការបំបែកទឹកដីទៅជា fiefdoms គូប្រជែងដែលគ្រប់គ្រងដោយក្រុមដែលស្រេកឃ្លានអំណាច និងក្រុមឧក្រិដ្ឋជន អ៊ីស្រាអែលរុះរើលទ្ធភាពនៃការតស៊ូផ្នែកនយោបាយបង្រួបបង្រួមចំពោះការប្រល័យពូជសាសន៍របស់ខ្លួន។ ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត លទ្ធផលនៃការបែកបាក់សង្គមរបស់ហ្កាហ្សាគឺដើម្បីរារាំងបន្ថែមទៀតនូវលទ្ធភាពនៃអនាគតប៉ាឡេស្ទីននៅក្នុងរង្វង់ – និងជំរុញ Gazans បន្ថែមទៀតឱ្យចាកចេញ។
“យើងកំពុងប្រគល់អាវុធឱ្យឧក្រិដ្ឋជន និងឧក្រិដ្ឋជន”
ការប៉ុនប៉ងរបស់អ៊ីស្រាអែលក្នុងការបង្កើនអ្នកសហការក្នុងស្រុកមិនមែនជារឿងថ្មីទេ។ អស់រយៈពេលជាងមួយសតវត្សមកហើយ អាជ្ញាធរ Zionist និងក្រោយមកទៀតរបស់អ៊ីស្រាអែលបានបណ្តុះសម្ព័ន្ធភាពជាមួយក្រុមគ្រឿងកុំព្យូទ័រ ពីសហគមន៍ Druze និងកុលសម្ព័ន្ធ Bedouin រហូតដល់ “សម្ព័ន្ធភូមិ” របស់ West Bank ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1980 ។ តាំងពីដើមដំបូង គោលដៅគឺខ្វិន ជាជាងស្ថិរភាពរយៈពេលវែង ហើយនោះនៅតែជាករណីដូចសព្វថ្ងៃនេះ៖ តំបន់ហ្គាហ្សាដែលគ្រប់គ្រងដោយមេទ័ពដែលបែកបាក់គ្នាមិនអាចទប់ទល់ កសាងឡើងវិញ ឬទាមទារយុត្តិធម៌បានទេ។
ឥឡូវនេះ ភាពឃោរឃៅនៃយុទ្ធសាស្ត្រនេះនៅហ្គាហ្សាត្រូវបានផ្សំឡើងដោយការឡោមព័ទ្ធ និងទុរ្ភិក្ស។ “នៅក្នុងខែវិច្ឆិកា 2024 ការទទួលទានអាហារប្រចាំថ្ងៃជាមធ្យមសម្រាប់ហ្គាហ្សានបានធ្លាក់ចុះមកនៅចន្លោះពី 187 ទៅ 454 ក្រាមក្នុងមនុស្សម្នាក់” បុគ្គលិកមនុស្សធម៌ម្នាក់នៅមូលនិធិជំនួយមនុស្សធម៌ IHH ដែលជាអង្គការជំនួយទួរគីបានប្រាប់ +972 ។ “នោះជាមហន្តរាយរួចទៅហើយ។ ឥឡូវនេះ វិបត្តិកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ៖ ហាងនំប៉័ងកំពុងបិទដោយសារតែខ្វះម្សៅ ដែលឥឡូវនេះលក់ក្នុងតម្លៃ 1,500 ដុល្លា [$425] សម្រាប់បាវ 25 គីឡូក្រាម [55 ផោន]” ។
អាជ្ញាធរអ៊ីស្រាអែលបានអះអាងថា ពួកគេអនុញ្ញាតឱ្យ«បរិមាណអាហារមូលដ្ឋាន» ដើម្បីការពារការអត់ឃ្លាន។ បុគ្គលិក IHH បានច្រានចោលទាំងស្រុងថា៖ «នេះមិនមែនជាការទប់ស្កាត់ការអត់ឃ្លានទេ»។ “វាគឺអំពីការធ្វើឱ្យមនុស្សមានជីវិតគ្រប់គ្រាន់ [ដោយមិនអាច] ទប់ទល់បាន។”
លោកបានបន្តទៀតថា ការរងទុក្ខរបស់ Gazans កំពុងត្រូវបានផ្សំឡើងដោយការវាយប្រហារដោយចេតនាលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមនុស្សធម៌។ ចាប់តាំងពីខែតុលាឆ្នាំ 2023 បុគ្គលិកជំនួយជាង 1,513 នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ដោយអ៊ីស្រាអែល នេះបើយោងតាមសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ការិយាល័យប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរដ្ឋាភិបាលរបស់ហ្គាហ្សាដែលចេញក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ 2025។ នៅថ្ងៃទី 25 ខែឧសភា កន្លែងចែកចាយ IHH-World Food Program ត្រូវបានទម្លាក់គ្រាប់បែក ហើយបុគ្គលិក 5 នាក់ត្រូវបានសម្លាប់។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “យើងបានចែករំលែកទីតាំងជាមុនជាមួយនឹងប៉ុស្តិ៍ដែលត្រឹមត្រូវ។ “វាមិនមានអ្វីប្លែកទេ។”
ការទម្លាក់គ្រាប់បែកពីលើអាកាសមិនមែនជាឧបករណ៍តែមួយគត់ដែលអ៊ីស្រាអែលប្រើដើម្បីធ្វើឱ្យមហន្តរាយមនុស្សធម៌របស់ហ្គាហ្សាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ។ ការជំរិតយកឥឡូវជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃប្រព័ន្ធ។ បុគ្គលិក IHH បានពន្យល់ថា “យើងមានឡានជំនួយដែលរង់ចាំនៅព្រំដែនដែលអ៊ីស្រាអែលបានយល់ព្រមតាមបច្ចេកទេសសម្រាប់ការចូល។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលយើងព្យាយាមផ្លាស់ទីពួកគេ ពួកគេកំពុងត្រូវបានរារាំង” ។ “អ្នករត់ពន្ធពីក្រុម Abu Shabab ទាមទារ NIS 45,000 [$12,000] ក្នុងមួយឡានដើម្បីឱ្យពួកគេឆ្លងកាត់” ។
Get world wide news from around the world and sharing to the world.
#GBnews
